söylese o ben söyleyemem

söylese o ben söyleyemem

dalları ayaz alır 
yüreğimi bir ince keder aman 
gül seni yazar 
bülbül çilesine büyür iç eder aman 

bir dokunursa bin aşka boyar
rengimi ellerinin ateşi 
bir bahar akşamıdır bana gam 
gözlerin eyse batan güneşi söylese o ben söyleyemem

ben yanarım 
küllerini savurur içimdeki köz 
sönse de gün ay 
ben sönemem 
dilde mühür 
yollara sürülür ah içimedeki söz 
söylese o ben söyleyemem 
..sevdiğimi.

sheldon:))

Sheldon: I promised Penny.
Leonard: Promised Penny what?
Sheldon: I wouldn't tell you the secret. Shhhhh!!!!
Leonard: What secret? Tell me the secret.
Sheldon: Mom smokes in the car. Jesus is okay with it, but we can't tell dad.
Leonard: Not that secret, the other secret.
Sheldon: I'M BATMAN!!!! SHHHH!!

!!!

bazen kendime kızmadan edemiyorum. çok saf davranışlar sergiliyorum herkesi kendim gibi sanıyorum. bir türlü bunu aşamadım. şimdi olduğu hep kafama takıyorum ve bu durum beni çok üzüyor ama  her seferin de aynı hataya düşüyorum!

sana giden yollar kapalı

FERMAN ETMEYE NE GEREK VAR

Divan edebiyatı döneminde yaşamış olsaydım, Nedim gibi  sevgilimin olmasını isterdim...

Sen gülersin gül gibi ben bülbül-i nalanınam
Mest-i medhuş-i temaşa-yi leb-i handanınam 

Bana kul olsun deyü hacet ne ferman etmeye
Ben senin çoktan efendim bende-i fermanınam

Har isem de gülşen-i hüsnünde harım ben hele
Hak isem de bari hak-i rah-ı müşk-efşanınam

Olsam üftade gubar-asa yine pest olmazam
Çünki ey servi bülend üftade-i damanınam

Laleler sagarların pür kılmak ister sakiya
Ben dahi muhtac-ı lutf u talib-i ihsanınam

Sen demişsin kim kimin hayranıdır bilmem Nedim
Nazeninim pek bilirsin kim senin hayranınam

29.09.2011

Bugünler sanki biraz sanat müziği günlerim, yada Şevval Sam günlerim...
Öyle güzel söylüyor ki yumuşak duru sesiyle...
Çok keyifle dinliyorum.
Müziğin ruhu dinlendiren akışına bırakın kendinizi...

ölüm bu kadar yakın mı?

 Adını duymak bizi ne kadar tedirgin etsede yaşam kadar ölümde hayatın en büyük gerçeklerinden biri değil mi? Ölüm gerçeğini bilerek yaşadığımızı düşünsek de hiç birimiz bunun kendi başımıza geleceğinin hesabını yapmıyor, yapamıyoruz. Başımıza gelme ihtimali bile bizi ürkütmeye yetiyor. Bunun sadece başkalarının başına geleceğini düşünüyoruz. Dilimiz söylese de yüreğimiz asla ölümü kabul etmiyor.

Uzun zamandır görüşmediğim arkadaşımın ölüm haberi beni üzüntüye boğdu. Ölüm hiç aklımın ucundan geçmemişti.Onu bir daha göremeyecek olma fikrine alışmak bile çok acı veriyordu. Onu görmeye gitmediğim için bulamadığım zamanlar şimdi her fırsatta bana hesap sormakta. Elimizdeyken kıymet bilmeyi ne zaman öğreneceğiz acaba? Hayatımıza anlam katan şeylerin farkında olabilmemiz için elimizden gitmelerimi gerekecek. Bir söz çok ilgimi çekmişti. Sana işlediğin günahlar için değil, mutluluğun için kaçırdığın fırsatlar sorulacaktır diyordu. Fırsatların bile farkında olmadan yaşıyoruz. Aslında sondan korkuyor ama yaptıklarımızla hızla sonumuzu hazırlıyoruz. 

Yaşam kadar ölümünde gerçek olduğunu bilerek yaşasak acaba daha mı az acı çekeriz? Sevdiklerimizi uğurlarken içimiz daha mı az yanar? Onu bir daha göremeyecek olmanın hasreti daha mı az çöker içimize? Ölüm, yani sonsuz ayrılık. Ayrılıklarda görme ihtimalimizin olmasına reğmen canımız bu kadar yanıyorken, sonsuzuna katlanmak nasıl bir acıdır.


Ölüm canimizin bize yakin oldugu kadar  yakin, sanki hep onu soluklaniyoruz ...


 Allah rahmet ve mekanini cennet eylesin. O'na diyemedigim o kadar cok sey vardi ki kelimeler sanki bos ve anlamsiz geliyor bu durumda, zaman bitti soz bitti.

gece sesli kadın...

sesteki buğu, duyguyu da buğulandırıyor...

hişşşttt bir yıldız kaydı...

ılık bir sonbahar gecesi...hafif bir müzik eşliğinde terasta kahvemi yudumlamak,gökyüzündeki yıldızları seyretmek ve aniden bir yıldızın kayması,birkaç saatliğine de olsa dünya ile ilgili tüm dertleri geride bırakmak, bir sonraki yıldızın kaymasını sırıtarak beklemek...

aşkın size gelmesini beklemeyin

                                                              zaman beklemez





Aşk gemisinin dönmesini beklemenin bir yararı yok. Aşkı beklemeye kararlı birçok  kişi var ve "prensim/prensesim bir gün gelecektir" inancındadır. Bazılarımız için bu doğru olabilir ama bazılarımız sonsuza kadar çoğunlukla kuşkucu  ve kırgın insanlara dönüşene kadar bekleyeceğiz, sevmeye korkacağız ve belki de aşk kapımızı çaldığında onu tanıyamayacağız. Aşk kendisini bekleyene gelir ama bunun aktif bir bekleme olması gerekir yoksa sonsuza kadar bekleriz.

     Bazı şeyler ertelenmemelidir. Bize kendisini kucaklamamız, ya da övgüler yağdırmamız için koşan bir çocuğun buna o anda ihityacı vardır, bizim onu verebileceğimiz zaman da değil.

life is wonderful

 Jason Mraz .. Dinlemekten bıkmadığım, her dinlediğimde yüzümde kocaman bir tebessüm oluşturan , gerçekten kendimden geçiren , işte budur dediğim ve dilimden düşürmediğim şarkıların sahibi..

 Hayat güzel , harika, süprizlerle dolu..Ağlamak da gerek gülmekte, sevmekte gerek nefret etmekte . Zaten jason mraz açık ve net anlatmış bize söz düşmez :) Lafın kısası hayat güzel .

söylermisin ne zaman ders alacaksın?

Beceremediğim bir türlü aşamadığım bir konu var. Ne kadar istesem de istem dışı oluyor. İnsanlara çok çabuk güveniyorum ve herkesi kendim gibi sanıyorum. Bunun farkındayım ve ne kadar çaba gösterirsem gösteriyim bu zaafımı yenemiyorum.
Ne kadar darbe alırsam alayım hala karşımdakini kendimi gibi düşünüp fazla önemseyip bütün samimiyetimle kapılarımı açıyorum. Bazen o samimiyeti hak edip hak etmediklerini bilemiyorum bile...
Bir insana haddinden fazla değer vermek, ilgi göstermek, hayatınızın en güzel yerine oturtup oradan iyi manzarayla sizi izlemesini sağlamak, kapılarını açmak hiç de iyi değil!  Hep "bu sefer dersimi aldım"desem de aynı saflıkla bir başkasına hatta aynı kişiye güvenebiliyorum.


Artık kendimi korumam ve insanlara belli bir mesafe koymam gerektiğini fark ettim ama bakalım becerebilecek miyim?

barbar ve şehla

  rivayetdi ve zaman sakin

bir su gibi hareleniyordu

senin için orman uğultuları

uzun kış geceleri getirdim

artık okunmayan masallardan.

  bildim ama bilmeyip düştüm

yollara ıslığımdaki gül kokusuyla

çünkü gül mağrur bir yalnızlık

yahut dalgın bir keder olarak

yakışırdı senin şehla sesine

  rivayetdi ne zaman sahi oldu?

bildim bilemedim sahi, nasıl oldu?

  Anka'nın beni bıraktığı yerde

Barbarlara rastladım, en çok

Seni andırıyordu incelikleri

Seni ve senin şehlâ duruşunu

Rüzgâr doldurdular ceplerime

  Oysa ben yılanların deri değiştirdiği

Bir çöl arıyordum kendi çölümde

Gövdemin çağına ulaşmak'çin

Matematik ve şiir çalışıyordum

Tarihse barbarlık öncesi devirlerdi

  Dağlarımda yangın ovalarımda

Tufan hikâyeleri anlatılırken

Masaldan masala, efsâneden

Efsâneye sığınıyordun sen ve ben

Sıfırı öğreniyordum Aztekler'den

  Şiirse şehlâ sesine benziyordu

Yani yalan yani bir kara zulüm

İnceliğin barbar duruşu belki

Vak'anüvis edâsıyla geziniyor

Yenildiğim tüm alanlarda şimdi

  Bir kez daha uğradığımız

Cinayet yerine benziyor

Unutmak istediğimiz ne varsa

Meğer ne çok biriktirmişim

Unutmam gereken şeyleri

 Duruşunu, şehlâ sesini meselâ

Yatağımda kalan sıcaklığını

Yastıkta başınn bıraktığı çukuru

En çok da bir yolculuğa çıkarken

Dönüp dönüp sarılışını

  Zaman bir su gibi hâreleniyor yine

Rivâyetdi ne zaman sâhi oldu

                                                 

                                        Ahmet Telli

olmuyorsa zorlamayacaksın

Olsun istersin..Hatta olsun diye yapılması gerekenden dahada fazla üstelersin..Aşktır; değer verirsin, ödün verirsin, sevgiden de öte saygı gösterirsin, olmayacak kaç şey varsa bir araya bile getirirsin..Bakarsın, ne anlattığını anlayabilmiş (?) ne de çözüm için bişeyler yapma gayretinde..İştir; sabahlarsın, “olsun” diye ailenden çaldığın zamanı oraya verirsin..Dosttur; hayatta kimseyi dinlemediğin kadar dinler, kendine ayırmadığın onca şeyi “O’na” ayırmaya çalışırsın..Sonra olayın içinden kendini çıkartır şöyle karşıdan yaptıklarına bir bakarsın..Bakarsın ki her şey başladığın gibi! Olmuyorsa, olmuyordur! Gönlün rahat mı? Elinden geleni yaptın mı? Cidden olmuyorsa zorlamayacaksın..




bu gecenin şarkısı... iyi geceler...

..

aylardan eylül

Yaz desem değil, ama güneş var hala... Yakmasa da ısıtıyor. Kış desem değil, rüzgâr esiyor; ama üşütmüyor. Bütün mevsimlerin toplamı bu: Beşinci mevsim...
Her şey adım adım yol alır. Yapraklar birden sararmaz, güller bir anda dökülmez. Öyle sessiz olur ki her şey, şaşar kalırsınız. Her ne kadar rengiyle anılsa da eylül, sarı öyle hemen göstermez kendini. Sanki bir anda gelir; ancak zamanlıdır gelişi. Tıpkı çocukluğumuzla yer değişen gençliğimiz gibidir eylül...


‎1 Eylül ve sonbaharım başladı :)
Pek çok gizem barındırıyor, pek çok şey saklıyor içinde bu sonbahar.. 
Her an biraz daha ağırlaşıyor; her an biraz daha heyecan veriyor.          
Hüzünlü güzel sonbahar...




EYLÜL adına yazılmış birçok şarkı ve şiir var.. ALPAY- EYLÜLDE GEL şarkısı benim için 
vazgeçilmezdir.Dinlerken  yılları geri sardırıyor..

(: bugün bayram :)

küçükken hatırlıyorum bayramdan önceki gece uyuyamazdım

ertesi gün en güzel kıyafetlerimi giymek için heyecanlanırdım 

ve bayram sevinci olurdu üzerimde,yaşlandım galiba :) 

herkese sevdikleriyle birlikte mutlu mutlu bayramlar

bayramlar eskisi gibi değil diye düşünsekte 

havası hep bambaşka...

şeker tadında bayramlar herkesleri sevgiyle kucaklıyorum:)))

iyi bayramlar!!!!

bir varmış bir yokmuş

zamanın birinde fazlasıyla yakın ülkelerden birinde bir kız yaşarmış. bu kız her şeyi eline yüzüne bulaştırmasıyla ünlüymüş. hayatında olan hiçbir şey için kimseye kızmaya hakkı yokmuş, çünkü yaşadığı pek çok şeyin sebebi yine kendisiymiş. onu tanıyanlar olanca iyi niyetleriyle hep başkasına kızarlarmış onun mutsuzluğu yüzünden.. ama dur bir dakika iyi niyet mi?? şöyle düzelteyim, yakınındaki insanların pek çoğu başkalarına kızarmış onun mutsuzluğu yüzünden ama arkasından  "kendi etti kendi buldu" derlermiş.( kesin böyledir) 
bilirmiş suçun kendisinde olduğunu ama hiçbir şeyde yapamazmış işte. yapmazmış. istermiş ama olmuyormuş.
beceremediği şeyler yüzünden yaşadığı o mutsuzlukları düşünürmüş, yenilerinin onu bekliyor olma ihtimalini düşünürmüş, düşünürmüş de düşünürmüş. 

MiMiM :))

sevgili tunes beni mimlemiş ona  çok teşekkürlerimi iletiyorum:)) bu benim blogger dünyasındaki ilk mimim,tunes bende artık ayrı bir yerin var :))  ne yapılacağını pek bilmiyorum.bilmesemde deniyecem artık bişeyler :) tunes'in  beni mimlediği konu ''Çok beğendiğiniz, izlemekten asla sıkılmayacağınızı düşündüğünüz 3 filmi (Üçlemeler üç film olarak sayılacaktır), neden bu kadar beğendiğinizi de açıklayarak yazın'' . evet gelelim filmlerimize  izlemekten bıkmayacağım bir çok film var acaba hangisini yazsamm??? sadece 3 hakkımız varmış..

1-) ilk filmim " Başka Dilde Aşk"  Saadet Işıl Aksoy' u çok beğeniyorum ve bu filmdeki oyunculuğu çok güzel. Mert Fırat'ın hakkını yememek gerek  çünkü muhteşem bir oyunculuk çıkartmış. 

Konuşmadan aşkın yaşanabileceğini anlatan bir film. İzlerken kendimi hep Zeynep'in yerine koydum "ben olsam ne yapardım acaba?"  diye. 

filmde Zeynep'in "olleeeey bee hayatımın erkeğini buldum hiç konuşmuyor" sahnesine bittim :))

bir de içimi en çok acıtan sahnesi aynı evin içinde ağlama sahnesiydi...

     aşka dair çok içten bir film..

2-) "koş forest koş" 

Forest Gump; güldüren hüzünlendiren düşündüren kısacası birçok yerden insanı etkileyen bir film..

 " hayat bir kutu çikolata gibidir, içinden ne çıkacağını bilemezsin.."

3-) İNCİR REÇELİ

bu film beni çook ağlatmıştı özellikle son sahnelerinde...konu itibariyle  sıradan görünsede izledikçe büyüsüne kapılıyorsun. hasta bir insanın gözüyle hayatı görmek insanı yaşama sarılma hissi aşılyor. sevgiyi bu derece yalın ve dokunmadan hissetmek herkese göre değildir... acıklı olduğu için değil içinde çaresizliği barındırdığı için sevdim bu filmi , yapacak birşey olmadığı için çaresiz kalmanın ne demek olduğunu iliklerimde hissettim.

" bana canlı birini sevme hakkı vermediler bende incir reçelini sevdim.."

defalarca izleyebilirim,bu filmleri hiç bıkmadan her seferinde ilk defa izliyormuş duygusuyla.. bendegeleneği bozmayayım mimlemeye devam .nil, ,limbolin,şule,queen's choice filmlerinizi  bekliyorum :)

Neden iyi insan olmaya çalışıyoruz?
Üstelik elimizden de gelmiyor, bu ısrar niye?
Sonra, aklınıza yatıyor mu Allah aşkına, hem iyi olacağız,
hem temiz, hem mutlu. Yok artık!
Kaç kez gördük, niyet etsek de bizden melek olmuyor. Çünkü, anlatamadıklarımızın zehri kafamızı bulandırıyor....Kafam iyi diyorsam, kelime oyunu,
Bu çaba yeter artık.

Hayaller gözümüze, yüreğimize batıyor!..

iki taş arasında bir dal gelincik gibi yalnızım...

BEN BİR KIZ DEĞİLİM



BEN BİR KIZ DEĞİLİM

Her şeyin cevabını bildiğimi sanırdım

Ama şimdi biliyorum ki;

Hayat her zaman istediğim gibi gitmiyor.

Ortada kalmışım gibi hissediyorum.
Ve anladım ki;
Bir kız değilim, henüz kadında değil
Tek ihtiyacım olan zaman,
Benim olan bir an,
Ortasında olduğum sürece bir kız değilim.
Beni korumana gerek yok
Bu meseleyi kendi başıma halletmem gerektiğini,
Anlama zamanım geldi.
Senin bildiğinden daha fazlasını gördüm
Bu yüzden bana göz yummamı söyleme!
Eğer bana yakından bakarsan
Onu gözlerimde göreceksin
Bu kızın her zaman kendi yolunu bulacağını
Ben bir kız değilim
Neye inanmam gerektiğini söyleme!
Sadece içimdeki kadını bulmayı çalışıyorum,
Tek ihtiyacım olan zaman
Ortasında olduğum sürece
Ben bir kız değilim,
Henüz kadında değil!

ben hep yabancı

Bazen insanın yaşamı kontrol edemeyecek kadar kötü gider ya hani... ve yapacak çok fazla bir şeyin yoktur. Elden ne gelir diye saatlerce düşünülür. Yeni gelenler hep gitmiş olanları anlatıyor. Bazı gitmiş olanlar ise asla geri dönmüyor. Geri geldikleri zannedilen her an bir kandırmacadan ibaret.... Artık o kişiye ait o zaman dilimi çoktan geçmiş, bitmiş, harcanmış oluyor ve yokluk tükenmez bir ateş gibi önüne çıkan her şeyi yakıp küle çeviriyor.....
Benim yalnızlığım ve zavallı acılarım benliğimi yok ederken düşünemiyorum bile. Yaşamıyorum hatta... Öylece insanların hayatından gelip geçiyorum işte.. Varlığım bir şey katmıyor, yokluğum hiç bir şey ifade etmiyor. Hepimiz yolumuza bir şekilde devam ediyoruz. Hayat durup bekleyecek değil ya! Masumiyet,aşk, hayal,umut....Hepsi bitmiş tükenmiş hikayelerin gerisinde kaldı..

martılar çığlık çığlığa

keşke şu an elimde bir sihirli değnek olsa ...

:)) new new my blogger

yeni oluşturduğum bloggerın verdiği heyecan, değişik bir duyguymuş...