8 Eylül 2011 Perşembe

söylermisin ne zaman ders alacaksın?

Beceremediğim bir türlü aşamadığım bir konu var. Ne kadar istesem de istem dışı oluyor. İnsanlara çok çabuk güveniyorum ve herkesi kendim gibi sanıyorum. Bunun farkındayım ve ne kadar çaba gösterirsem gösteriyim bu zaafımı yenemiyorum.
Ne kadar darbe alırsam alayım hala karşımdakini kendimi gibi düşünüp fazla önemseyip bütün samimiyetimle kapılarımı açıyorum. Bazen o samimiyeti hak edip hak etmediklerini bilemiyorum bile...
Bir insana haddinden fazla değer vermek, ilgi göstermek, hayatınızın en güzel yerine oturtup oradan iyi manzarayla sizi izlemesini sağlamak, kapılarını açmak hiç de iyi değil!  Hep "bu sefer dersimi aldım"desem de aynı saflıkla bir başkasına hatta aynı kişiye güvenebiliyorum.


Artık kendimi korumam ve insanlara belli bir mesafe koymam gerektiğini fark ettim ama bakalım becerebilecek miyim?

6 yorum:

  1. Benim de en muzdarip oldugum konulardan biri bu deger vermek...
    Ne zaman akıllanacağız ne zaman farkına varacağız hiç bilemiyorum ama sanırım bu da kişilik özelliği, ne yaparsan yap bi türlü değiştiremiyorsun kendini.Sonra her defasında vur başını duvarlara misali :)

    YanıtlaSil
  2. funda güzel bir iç döküş olmuş,sanırım bu tüm iyi insanların sorunu...güzel bir gün diliyorum sana...

    YanıtlaSil
  3. kuccukkurba;

    değişmemiz kaplanın beneklerini silmek kadar zor...

    ekrem;

    evet biraz öyle oldu. senin için de güzel ve neşeli bir gün olur umarım...

    YanıtlaSil
  4. ben daha tersini yapanı görmedim. kime sorsan ben çok ilgi gösteriyorum der. e bu aşk acısını çeken insanlara ne diyeceğiz peki?

    Ben kendi hayatıma bakıyorum, tamam biçok kez karşımdakine göre daha fazla ilgi göstermişimdir. ama göstermediklerim de var. hatta farkında bile değilim onları hiçe saydığımın. insanoğlunun da böyle bir yaradılışı var işte. 100 defa otobüsteki son koltuğa oturursun, bir kere o koltuğa oturama, hay benim şansıma diye feryat edersin. görmek istediklerimizi görüyoruz sadece ben buna inanıyorum.

    YanıtlaSil
  5. uyumayan ses;

    hemen hemen dünyadaki bütün insanları sorunu bu..
    bir de senin gerçekten değer verdiğin kişinin, yüzüne sahte gülücükler saçması var. bu çok garip bir şey...doğru diyorsun hayatımızda bize değer veren ve bizim fark etmediğimiz bir çok kişi vardır ama biz en azından fark etmiyoruz, sahte olmuyoruz o kişiye karşı...

    profösör;

    inşallah..

    YanıtlaSil